Sługa Boża Matka Maria od Krzyża (Ludwika Morawska) przyszła na świat 22 sierpnia 1842 r. w Rokoszu koło Słupcy w powiecie konińskim, jako piąte z sześciorga dzieci Hieronima i Tekli Morawskich. Została ochrzczona wraz z półtorarocznym bratem Aleksandrem trzy dni później tj. 25 sierpnia 1842 r. w kościele parafialnym p.w. św. Katarzyny w Cieninie Kościelnym przez ks. proboszcza Wincentego Siewierskiego. Na rodziców chrzestnych Ludwiki zostali wybrani: Franciszek Szymanowski, naczelnik Komory Celnej ze Słupcy i Magdalena Lisiecka, żona naczelnika Straży Granicznej ze Słupcy.

Gdy Ludwika miała cztery lata zmarł jej ojciec wskutek wypadku przy pracy. Matka przeniosła się wraz z dziećmi do Warszawy, by szukać możliwości pozyskania środków do życia i wykształcenia dzieci. Gdy Ludwika miała prawie trzynaście lat zmarła jej starsza siostra Bronisława, a rok później ukochana Matka. Trójką nieletnich jeszcze dzieci zajęła się rodzina.

W wieku 15 lat Ludwika, wstąpiła do powstającego Zgromadzenia Sióstr Felicjanek, gdzie wzrastała duchowo pod przewodnictwem bł. M. Angeli Truszkowskiej i bł. o. Honorata Koźmińskiego. 8 grudnia 1858 r. otrzymała habit felicjański i nowe imię: s. Katarzyna. W 1860 r. zaliczona została do felicjanek klauzurowych. Po kasacie Zgromadzenia w 1864 r. została wraz z 20 siostrami przewieziona do klasztoru sióstr bernardynek w Łowiczu, co było jednoznaczne z  powolnym wymieraniem wspólnoty felicjanek. Sytuacja, w której się znalazła s. Katarzyna Morawska skłoniła ją do wyjazdu do Francji, by szukać możliwości realizacji swojego powołania. Wyjechała tam w 1866 r. wraz z s. Marianną Ładą.

Za radą księży zmartwychwstańców siostry:  Katarzyna i Marianna wstąpiły do nowo powstałego Zgromadzenia Sióstr Franciszkanek Najświętszego Sakramentu w Troyes we Francji. S. Katarzyna otrzymała tutaj nowe imię: Maria od Krzyża. W kaplicy klasztornej u franciszkanek w święta narodowe i inne okazje gromadzili się polscy emigranci. Polacy skupieni wokół klasztoru w Troyes wysuwali sugestie założenia klasztoru Franciszkanek NS na ziemiach polskich. S. Maria od Krzyża zachęcona słowami bł. papieża Piusa IX: „Przez Najświętszy Sakrament Polska będzie ocalona”, podjęła starania o utworzenie fundacji klasztoru na ziemiach polskich, będących wówczas pod zaborami.

Pierwszy dom powstał w 1871 r. w Granowie dzięki darowiźnie hr. Cecylii Działyńskiej. Siostry mieszkały tutaj krótko, bo od 12 maja 1871 r. do 22 października 1872 r. 

Od 24 października 1872 r. do 26 października 1873 r. franciszkanki mieszkały w Gnieźnie. Zostały jednak zmuszone do opuszczenia Gniezna i osiadły ostatecznie we Lwowie. Tam Służebnica Boża zbudowała klasztor i kościół, w którym do końca II wojny światowej trwała nieprzerwanie nieustająca adoracja Najświętszego Sakramentu, w duchu dziękczynienia.

Matka Maria od Krzyża zmarła w czasie podróży, w pociągu 26 stycznia 1906 r wyniszczona ofiarną pracą dla chwały Jezusa Eucharystycznego.

Przekonanie o świętości życia Sługi Bożej Matki Marii od Krzyża Morawskiej istniało “od zawsze” wśród Sióstr Klarysek od Wieczystej Adoracji oraz wśród świeckich, którzy w jakiś sposób zetknęli się z Matką. Modlitwa przez Jej wstawiennictwo, w różnych intencjach, trwała nieprzerwanie od chwili Jej śmierci w 1906 roku. Niesprzyjające okoliczności sprawiły, że proces beatyfikacyjny mógł rozpocząć się dopiero 25 października 2002 roku. Miało to miejsce we Lwowie, ponieważ tam Matka Maria od Krzyża została pochowana w krypcie kościoła wybudowanego jej staraniem.

Na rozpoczęcie procesu udało się 40 Sióstr Klarysek od W.A. – reprezentantki wszystkich klasztorów w Polsce oraz Siostry z klasztoru w Castelnaudary we Francji.  Postulatorem w procesie beatyfikacyjnym był Jego Ekscelencja Ksiądz Biskup Marian Buczek, a Delegatem Jego Ekscelencji Kardynała Mariana Jaworskiego Ksiądz Profesor Stefan Ryłko.

Zakończenie procesu na etapie diecezjalnym miało miejsce 15 czerwca 2005 roku w Krakowie.  Następnie zebrane dokumenty przekazano Kongregacji do Spraw Kanonizacyjnych w Rzymie. Postulatorem został Ojciec Profesor Zbigniew Suchecki OFM Conv., a od 2022 r. jest nim ks. prałat Albert Warso. Obecnie trwają prace nad przygotowaniem Positio.