Matka Maria od Najśw. Serca Jezusa urodziła się 7 lutego 1833r. w majątku ziemiańskim Godziszewy, w diecezji płockiej. Na chrzcie świętym w Parafii p.w. Trójcy Świętej w Rypinie otrzymała imiona Walentyna Julianna Józefa. Początkowo prowadziła życie światowe, dając dowody swej stanowczości i siły charakteru. Dopiero nagła śmierć ukochanego ojca sprawiła, że zaczęła głębiej zastanawiać się nad sensem i celem swojego istnienia. Pociągnięta oblubieńczą miłością Jezusa, za radą swego spowiednika i kierownika duchowego – o. Honorata Koźmińskiego OFM Cap., 5 sierpnia 1859r. wstąpiła do Zgromadzenia SS. Felicjanek w Warszawie, założonego i kierowanego przez m. Angelę Truszkowską. Podczas obłóczyn otrzymała imię s. Bronisława. Ze względu na wrodzone predyspozycje do działalności apostolskiej, przełożeni wyznaczyli jej miejsce wśród grupy sióstr czynnych. Od początku jednak pragnęła życia kontemplacyjnego. Po kasacie Zgromadzenia Felicjanek, kiedy grupa sióstr klauzurowych, zwanych Kapucynkami, została przymusowo przeniesiona do klasztoru SS. Bernardynek w Łowiczu, M. Łempicka wykazując wielką odwagę, osobiście postarała się u cara Aleksandra II o przyznanie Kapucynkom osobnego klasztoru. Gdy w 1871r. SS. Kapucynki przeniosły się na stałe do Przasnysza, została ona przyjęta do klauzury i rozpoczęła nowicjat. Nie mogąc go jednak ukończyć w Przasnyszu ze względu na represje rządowe, za radą o. Honorata i m. Izabeli Lebenstein udała się do Rzymu, gdzie z pozwoleniem Ojca Św. Piusa IX, odbyła nowicjat u Sióstr Maryi Wynagrodzicielki, jako kapucynka. Tam też 8 września, w święto Narodzenia NMP 1873 r., jako s. Maria od Najświętszego Serca Jezusa, złożyła śluby proste wg Reguły św. Klary, na ręce generała kapucynów o. Idziego Baldesi. Podczas tej ceremonii otrzymała zapowiedź czekających ją jeszcze doświadczeń. Po powrocie z Rzymu od 1881 roku z wielkim zaangażowaniem, wśród licznych przeciwności podjęła się budowy kościoła i klasztoru SS. Kapucynek w Kętach. Kiedy jej niestrudzone, trwające ponad 20 lat starania o zatwierdzenie tego Zgromadzenia nie przyniosły pożądanego skutku, z pokorą przyjęła decyzję o wcieleniu kęckich Kapucynek do Zakonu Franciszkanek Najświętszego Sakramentu. W 1910 roku, na 8 lat przed swoją śmiercią, 77-letnia M. Maria od Najświętszego Serca Jezusa, mająca za sobą ciężki wypadek i obarczona trwałym kalectwem, po raz czwarty w swoim życiu włożyła na głowę biały welon i zamieniła status fundatorki i zasłużonej przełożonej na pozycję prostej nowicjuszki, budując całą wspólnotę swą pokorą i duchem posłuszeństwa. Odeszła cicho do Pana w opinii świętości 24 stycznia 1918r. Od 7 lutego 2006r. trwa Jej proces beatyfikacyjny. 9 listopada 2007 Jej doczesne szczątki zostały przeniesione z cmentarza komunalnego i złożone w sarkofagu w Kaplicy Męki Pańskiej w przyklasztornym kościele.
