Św. Jan Paweł II we wstępie adhortacji apostolskiej Redemptoris custos – „O św. Józefie i jego posłannictwie w życiu Chrystusa i Kościoła” wyraził pragnienie, „aby wszyscy żywili coraz większe nabożeństwo do Patrona Kościoła powszechnego i miłość do Odkupiciela, któremu on tak przykładnie służył”. Ogłoszony 8 grudnia 2020 roku przez papieża Franciszka „Rok św. Józefa” przyczynił się do ożywienia czci i pobożności wobec Opiekuna Kościoła.

Św. Józef został ogłoszony Patronem Kościoła Katolickiego w 1870 roku, co zbiegło się w czasie z powstaniem fundacji Franciszkanek Najświętszego Sakramentu (obecna nazwa zakonu: Mniszki Klaryski od Wieczystej Adoracji) na ziemiach polskich. Służebnica Boża Matka Maria od Krzyża Morawska wraz z sześcioma siostrami wyruszyła 28 kwietnia 1871 roku z Troyes do Granowa, powierzając się opiece św. Józefa i zabierając ze sobą gipsową figurkę  tego Świętego, która obecnie znajduje się w naszym klasztorze w Ząbkowicach Śl.

Kilkanaście lat później Matka Maria od Krzyża w liście do Arcybiskupa Juliusza Dindera z dn. 28 września 1886 roku opisując swoje pragnienia ufundowania nowego Tronu Eucharystycznego w Wielkopolsce pisze: „Oby tych życzeń spełnienie wyjednała nam Najświętsza Maryja Panna i Święty Józef, Którego wybrałyśmy głównym Patronem fundacji naszej w Polsce”.

Klasztory Klarysek od Wieczystej Adoracji w Polsce zawdzięczają św. Józefowi pomyślny rozwój fundacji i wiele łask, jakie przez wszystkie lata wypraszane były u Bożego Tronu przez wstawiennictwo Opiekuna Kościoła.

M. Anuncjata Łada, która tłumaczyła z francuskiego duchowe dzieła, przełożyła na język polski również książkę o. Alberta Tesnière SSS: „Wezwanie do adoracji Pana naszego Jezusa Chrystusa w Przenajświętszym Sakramencie”. Jedną z jej części stanowi: „Adoracja w zjednoczeniu z Józefem Świętym”. Lektura tego dzieła najprawdopodobniej stała się inspiracją dla s. M. Anuncjaty do napisana Eucharystycznej pieśni do św. Józefa:

O Józefie ukochany!

Pod opieką Twoją rósł

Chleb żywota z Nieba dany,

Tyś Go na swym ręku niósł!

Tyś Go w ziarnie pielęgnował,

By mógł karmić duszy głód,

Tyś nam ustrzegł i zachował

Ten miłości Bożej cud!

Dla Niego żyć, z Tobą Go czcić,

Gdzie chwały swej On tai blask,

By wszystkim nam, był Jezus sam,

Ach! uproś tę najdroższą z łask!

Tego, Który w Nazarecie Tobie powierzony był,

My strzeżemy na tym świecie,

Gdzie Majestat Boży skrył.

Twą miłością, Sercem Twoim,

Ucz Jezusa wielbić tu,

Jak Ty pracą, łzami, znojem,

Całym życiem służyć Mu!

Niech z Ołtarza Tajemnicy,

Ponad całym światem już,

Zakróluje Syn Dziewicy,

Bóg – Zbawiciel, Życie dusz!

W Sakramencie ukrytemu,

Niech cześć odda cały świat,

Każde serce niech ku Niemu,

Swej miłości niesie kwiat!

Nasze pierwsze siostry, które przyjechały z Troyes na ziemie polskie, aby utworzyć pierwszy klasztor, powierzyły św. Józefowi troskę o zakładaną fundację.

Tekst oddania z 21 kwietnia 1872 r.:

          Oddanie pod opiekę św. Józefa Klasztorku i Zgromadzenia naszego w Granowie

Najbłogosławieńszy Ojcze i Stróżu Dziewic Bogu poślubionych, Opiekunie i Przewodniku dusz ku doskonałości dążących, święty Józefie, w Tobie po Jezusie i Maryi całą pokładając nadzieję, Twojej najszczególniejszej opiece oddajemy i poświęcamy ten Dom Boży i dusze tu zebrane dla chwały i miłości Jezusa w Hostii Najświętszej utajonego. O! Święty Józefie, jako strzegłeś domku Nazaretańskiego, tak strzeż tego schronienia! Otaczaj Tron Sakramentalny Jezusa nieustannym czuwaniem. Zbierz wkoło Niego mnóstwo dusz gorących i wyniszczonych jak hostie miłości. Bądź Przewodnikiem naszym na drodze życia wewnętrznego. Uproś nam doskonałe zachowanie ślubów i Reguły świętej. Uproś nade wszystko łaskę ubóstwa serafickiego, wzgardę samych siebie i najczystszą miłość Jezusa i Maryi, która nas w doskonałą jedność zespoli. Uproś ducha ofiary, modlitwy i rozwinięcie się życia Eucharystycznego. Jako Szafarz łask Bożych, weź na siebie zaspokojenie potrzeb naszych duchownych i doczesnych. Bądź nam ratunkiem w każdej potrzebie, a jako czuwałeś nad rozpoczęciem tego dzieła Bożego, tak czuwaj nad jego wzrostem i wytrwaniem do końca ku chwale Jezusa, ku rozszerzeniu w duszach Królestwa Jego Miłości. Jako w domku Nazaretańskim miej tu staranie o wszystkiem, uważaj wszystko jak do Ciebie należące i z Jezusem, z Maryją rządź i kieruj nami ku chwale Trójcy Przenajświętszej. Amen. Granowo 21 kwietnia 1872 rok

„Jezu! o Jezu mój najsłodszy, Synu Józefa, przez zasługi Twego Ojca, który i moim jest także, daj mi być wiernym sługą, czcicielem prawdziwym, daj mi być Józefem Eucharystii Najświętszej!”    o. Albert Tesnière SSS